“Een mooie tuin hoeft niet groot te zijn, maar het moet de realisatie van je droom zijn, ook al is hij maar een paar vierkante meter groot en ligt hij op een balkon” .
Dat legde kapitein Neil Mc Eacharn uit. Dit is de man die deze prachtige tuin Villa Taranto heeft aangelegd.
Vele duizenden planten zijn meegebracht uit de verre uithoeken van de wereld. De zeldzame collecties, waarvan sommige uniek zijn in Europa.
Na vele lange jaren zijn de planten en bloemen geacclimatiseerd. De tuin is als een kunstwerk ingericht., De omgeving is prachtig. Omgeven door de bergen en het meer.
1931
In feite besloot de Schotse kapitein in 1931 om het landgoed “La Crocetta” te kopen van de markiezin van Sant’Elia.
Om het te transformeren in een exemplaar van de Engelse tuin. Gelegen in een strook van Italië die hem zou kunnen herinneren aan zijn geboorteland Schotland.
Dit werk moest aan twee basisvereisten voldoen: de esthetische en de botanische.
Botanische eisen, aangezien de verschillende vegetaties de meest ideale omstandigheden van bodem en klimaat moesten vinden. Was het een grote uitdaging alles te laten ontwikkelen.
De fasen van de aanleg van de tuinen kenden verschillende werkfasen. Eind 1940 werd de tuin opgeleverd.
Valletta
Tot de belangrijkste werken behoren: de “Valletta”.
Ontstaan door grootschalige opgravingen.De irrigatie-installatie, gevoed door water dat rechtstreeks uit het meer naar een reservoir wordt gepompt van waaruit het naar de verste grenzen van de tuin wordt getransporteerd.
De terrastuinen met watervallen, zwembad, waterlelie- en lotusbaden.
De Wintertuin en de Moerastuin; sierfonteinen en watersproeiers.
Nadat hij aldus zijn tuin had gerealiseerd, die hij Villa Taranto noemde ter nagedachtenis aan een voorouder Marshall McDonald, aan wie Napoleon het hertogdom van Taranto schonk, wilde kapitein Mc Eacharn ervoor zorgen dat zijn werk na hem zou worden voortgezet en presenteerde het met grote vrijgevigheid aan de Italiaanse staat.
Botanische patrimonium
Het botanische patrimonium van de tuinen van Villa Taranto bevat bijna 1.000 niet-autochtone planten en bijna 20.000 geslachten en variëteiten van bijzonder botanisch belang.
De Villa is niet toegankelijk voor het publiek, aangezien het wordt gebruikt als zetel van de prefectuur van de nieuwe provincie Verbano-Cusio-Ossola.
Sinds 1952 zijn de tuinen opengesteld voor het publiek, van april tot oktober, en het constant stijgende aantal bezoekers bereikt nu meer dan 150.000 per jaar.
Groepen wetenschappers en tuinliefhebbers komen naar Villa Taranto vanuit Australië, Noord- en Zuid-Amerika en Europa, aangetrokken door zijn interessante botanische collecties, perfecte organisatie en voortreffelijke gastvrijheid.
Cap. Neil Mc Eacharn
De last van het onderhoud van het landgoed werd overgenomen door de Ente Giardini Botanici Villa Taranto “Cap. Neil Mc Eacharn ”na de dood van de oprichter op 18 april 1964. Hij werd begraven in een kapel – mausoleum gebouwd voor dit doel, in de tuinen.
In hetzelfde mausoleum rusten nu ook de beheerder van het landgoed, Antonio Cappelletto, en zijn gezin. Het doel van deze Ente is om deze onvergelijkbare botanische schat en haar natuurlijke schoonheden voor Italië en de wereld te behouden.
VILLA TARANTO
Bij een bezoek aan de tuinen vindt men droomlandschappen en boeiende weerspiegelingen in het water van mysterieuze bloemen, heilig voor de Egyptische mythologie.
Van het romantische Valletta tot de tapijten van heide, van de broeikassen met de “Victoria Amazonica” tot de Azalea-, Maple-, Rhododendron- en Camellia-lanen, van de zeldzame lelies en de tuinen van Dahlia’s met meer dan 300 variëteiten tot de talloze tinten van lentebloesems, tegen de achtergrond van de Italiaanse tuin of in de zachte gloed van de herfst, VILLA TARANTO beloont de bezoeker met eindeloze scènes van veranderende schoonheid en diepe innerlijke poëzie.
